ซาวัดดีเจ้า…
อากาศร้อนดีแต๊ๆเน้อ เดือนสองเดือนที่ผ่านมานี้บ้านเรากลายเป็นเตาอบกันไปแล้วล่ะมั้งครับ ร้อนได้แสบทรวงยิ่งนัก !!!
ช่วงนี้งานที่ทำก็เข้ารูปเข้ารอยแล้วล่ะครับ ส่วนตัวก็ปรับตัวเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรได้อย่างสมบูรณ์แบบเรียบร้อย บางท่านอาจจะทราบแล้วว่านายโรโร่คุงพักหลังๆเดินทางบ่อยมาก บริษัทส่งตัวไปทำงาน ณ แดนไกลอันหนาวเหน็บ บินขึ้นเหนือล่องใต้กันแทบทุกอาทิตย์ กลับไทยมาก็ขอมีเวลาว่างไปท่องเที่ยวอย่างที่ใจต้องการบ้าง… นายโรโร่ไม่ชอบทะเล ป่าเขาลำเนาไพรเลยเ็ป็นตัวเลือกที่ดูจะเหมาะกันมากที่สุด
หนึ่งในจังหวัดที่มีหุบเขาเป็นทรัพยากรและเป็นเมืองในดวงใจเมืองหนึ่งนั่นก็คือเชียงใหม่ครับ แต่เล็กจนโตมีโอกาสบินไปเชียงใหม่หลายครั้งมากๆ แต่ละครั้งก็มีประสบการณ์ให้จดจำแตกต่างหลากหลายกันออกไป อยู่เชียงใหม่แล้วสุขใจครับ มีสถานที่ต่างๆที่เข้ากับไลฟ์สไตล์ของนายโรโร่เยอะ ร้านอาหารอร่อยๆก็เพียบ แถมคนก็หน้าตาดีอีกด้วยนะ (ขาวเป๊กกันจริงเชียว แหะๆ)
เกริ่นกันพอหอมปากหอมคอนะครับ บทความวันนี้จะพาทุกท่านเดินทางไปยังสวนพฤกษศาสตร์ที่ถือว่าสมบูรณ์แบบที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทยในด้านความหลากหลายของพรรณไม้ต่างๆ สถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่ที่อำเภอแม่ริม แห่งเมืองที่มีคำขวัญว่า “ดอยสุเทพเป็นศรี ประเพณีเป็นสง่า บุปผาชาติล้วนงามตา นามล้ำค่านครพิงค์”
ถ้าพร้อมแล้วก็ต่อท้ายขบวนมาเลยครับ
(เพิ่มเติม…)
สวัสดีครับทุกท่าน นายโรโร่คุงห่างหายไปนานเลย… อัพเดทต่างๆส่วนใหญ่ก็โพสต์ไว้ในเฟซบุคซะหมด สำหรับผู้ที่ไม่ได้ใช้สังคมออนไลน์แบบนั้นก็คงพลาดอะไรไปเยอะอยู่เกี่ยวกับความเป็นไปของผู้เขียน วันนี้ก็เลยตัดสินใจที่จะพิมพ์บทความใหม่ให้บล็อกต้นไม้น้อยๆบล็อกนี้ไม่สงัดเงียบจนเกินพอดี
ที่หายๆไปก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากเหลือเกินครับ ถ้าจะเขียนระบายคงเป็นนวนิยายยาวๆเรื่องหนึ่งเลย แต่มาถึงจุดๆนี้ ก็ยังยิ้มก็ยังมีความสุขกับสิ่งที่มีอยู่ ประสบการณ์สอนหลายๆอย่างเลยล่ะครับ การดำเนินชีวิต ใครว่าง่าย จริงไหมครับ
สำหรับวันที่ร้อนสุดโหดอย่างวันนี้ นายโรโร่คุงคนเดิมก็ขออาสาพาเพื่อนพี่น้องชาวบล็อก aKitia.com เดินทางข้ามทวีปไปยังซีกโลกใต้อีกครั้ง เมื่อปีที่แล้วพาทัวร์บริสเบนจนทะลุปรุโปร่งกันเลย คราวนี้ขอขยับลงไปอีกหน่อย สู่เมืองเมลเบิร์น (บางที่ก็เขียนว่า เมลเบอร์น) ศูนย์กลางการค้าและการท่องเที่ยวที่สำคัญมากอีกแห่งหนึ่งของประเทศออสเตรเลียครับ
กายพร้อมใจพร้อมก็เดินทางกันเลยครับ !!!
(เพิ่มเติม…)
คำค้นAustralia, Melbourne, ดอกไม้, ต้นไม้, สวนต้นไม้, สวนสาธารณะ, ออสเตรเลีย, เมลเบอร์น, เมลเบิร์น, ไม้นอก, ไม้แปลก
|
ถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้วหรอเนี่ย… มีความสุขมากๆเลยล่ะครับที่จะได้คืนถิ่นที่คุ้นเคย แต่ก็อดที่จะใจหายไม่ได้อยู่ดี
สี่เดือนกว่าๆที่ผ่านมามันเร็วกว่าที่คาดไว้จริงๆครับ ยังจำวันแรกที่ลงจากเครื่องบินเดินทางสู่เมืองที่ไม่เคยมาเหยียบเลยในชีวิต จะไปไหนมาไหนยังไงก็ไม่รู้ชะตากรรม จนถึงตอนนี้ที่แทบจะทะลุปรุโปร่งไปหมดแล้ว มิตรภาพและความผูกพันกับเพื่อนๆที่นี่ทำให้เวลาที่ใช้อยู่มีค่าจริงๆครับ ดีใจที่ได้มา ได้เรียนได้รู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับคนหลายๆประเภท บางมุมที่ไม่เคยได้เห็นหรือไม่เคยแม้แต่จะคาดจะคิดก็โผล่มาให้ได้สัมผัส Fiyero จะต้องเดินทางกลับเมืองไทยในอีกไม่กี่ชั่วโมงนี้แล้ว ก็พูดได้เลยครับว่า แค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆในต่างแดน มันเป็นประสบการณ์ที่หลากหลายและน่าจดจำเสียเหลือเกิน…
ช่วงนี้สอบปลายภาคกันจบแล้ว ช่วงสอบก็ไม่ได้รู้สึกกดดันอะไรเลย ไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่ ทำอาหารเมนูนั้นเมนูนี้ไปเรื่อย สบายใจดีครับ ล่าสุดก็ขับรถไปที่ Sunshine Coast กับเพื่อนไปเที่ยวบ้านกัน ชอบมากๆครับ ธรรมชาติรายล้อมจริงๆ สองข้างทางมีน้องจิงโจ้กระโดดหยองๆกันอย่างสนุกสนาน สงบและน่าอยู่มากๆครับ ภูเขาสวย ชายทะเลก็สวย แถมต้นไม้เด็ดๆก็ขึ้นกันเยอะแยะไปหมด
การเดินทางในครั้งนี้ก็ได้แวะที่สวนต้นไม้สวนหนึ่งใกล้ๆบ้านเพื่อนครับ เป็นร้านขายต้นไม้เล็กๆ แต่มีของดีๆใช้ได้เลย ต้นไม้ในสวนนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นต้นไม้พื้นเมืองของออสเตรเลียครับ มีบ้างที่เป็นพืชต่างถิ่นแต่ก็น่าสนใจไม่แพ้กัน
ยังไงลองตามเข้ามาชมบทความสุดท้ายของ Fiyero ที่จะได้เขียนจากเมืองบริสเบนกันนะครับผม >>>
(เพิ่มเติม…)
ละเลงโดย Fiyero วันอาทิตย์ 7 เมษายน 2013
มึนไปแล้ว 30 ความคิดเห็น