แหะ ๆๆๆ กลับมาไทยแล้วครับ ลี้ภัยไปต่างประเทศ เลยต้องใช้อังกฤษกันนิดนึง ตอนนี้สู่ภูมิลำเนาเดิมแล้วครับผม
จิ๋ว ใครว่า ไม่แจ๋ว…. จำปีจิ๋ว เป็นแมกโนเลียต้นแรก ๆ ที่ผมสอยมาจากฟากฟ้าสุราลัย เมื่อครั้นยังสถิตอยู่บนนภากาศที่ดาษดื่นไปด้วยดวงดาวอันพราวพร่าง… (แฟนบอกให้เขียนครับ) ต้นนี้ เลี้ยงง่ายมาก ๆ อีกแล้วครับ ได้มา 2 ปีแล้วแหละ กิ่งละ 250 (ราคาท้องตลาด ณ เวลานั้นครับ) ตอนนี้ ราคาก็ตกลงมาบ้างแล้ว เลี้ยงได้ไม่นาน ดอกแรกก็โผล่ออกมาแย้มยิ้มพริ้มพราย (แฟนบอกให้เขียนครับ) ดอกใหญ่มหึมาขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยซ้าย ดอกหอมโชยไกลถึงปลายฟ้า (แฟนบอกให้เขียนครับ) ดอกดกมาก ๆ เลยครับ ออกทีออกกันทั้งต้น ทุกกิ่งต้องออก ไม่งั้นไม่อินเทรนด์ ดอกเค้า กลีบจะแข็งกว่าจำปี และ จำปาครับผม เพราะดู ๆ แล้ว สีเค้าจะออกนวล ๆ ดู ๆ แล้วน่าจะเป็น ต้นกลาย ของจำปีสีนวลมากกว่าครับ ทางเหนือมีขายกันแบบดอกสีขาวบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใย (แฟนบอกให้เขียนครับ) แต่ผมว่า แบบของผมสวยกว่าเยอะ (เนอะ ๆๆๆ) ต้นนี้ เลี้ยงใส่กระถางได้เลยครับ ชอบแดดเหมือนจำปีทั่วไป ปุ๋ยก็ปุ๋ยคอกกับปุ๋ยอินทรีย์น้ำครับผม 2 ปีแล้วนะครับ แต่ความสูงเค้าก็แค่เมตรกว่า ๆ
…
ช่วงนี้เกิดอาการเซ็งจัดในเวลาว่างไม่รู้จะทำอะไรดี อ่านหนังสือก็จบไปแล้ว 2 เล่ม นวนิยายอีกต่างหาก (เดี๋ยววันหน้าจะเขียนถึง) เลยมองไปรอบๆบ้านแล้วนึกขึ้นได้ว่า เอ๊ะ ! ทำไมบ้านเราโล่งๆไปไหม (เหมือนบ้านจะใหญ่นะ จริงๆแล้วไม่เลย
…