สวัสดีครับ :w00t:
ตามที่ ก้องคุง เคยโหยหาอาลัยถึงดอกของนางสาวหงส์เหิร เหินหาว นั้น เจ้าของบล็อก เคยนำรูปมาลงให้ชมแล้วครั้งหนึ่ง แต่ด้วย ความผิดคลาดทางเทคนิค จาก Word Press ทำให้ความคิดเห็นที่มีการตอบ ถูกลบไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน sadๆๆๆๆๆ ดังนั้น ข้าพเจ้า ในนามของ แฟนเจ้าของบล็อก จึง คำนึงและเล็งเห็นถึงความสำคัญที่ต้นไม้ต้นนึง ที่จะสามารถสร้างอเนกคุณแก่หมู่มวลมนุษยชาติพันธุ์ได้ :ninja: จึงนำมาเผยแผ่ ณ ที่นี้
…ดอกครับดอก มากันเป็นช่อเลย ดูผ่าน ๆ
